ทำไมไม่มีรายการวิทยุที่เปิดเพลงฮาร์ดร็อก/เมทัล?
หายไปไหนกันหมด?
ไม่ต้องพูดถึงรายการทางโทรทัศน์เพราะหลังจากรายการบันเทิงคดีเลือนหายไป ก็ไม่มีอะไรมาทดแทนในด้านนี้อีกแล้ว
แปลก แต่จริง ยุคนี้ที่ควรจะเอื้อโอกาสเสพดนตรีอันงดงามตามใจอยาก แต่การณ์กลับหาได้เป็นเช่นที่มันควรจะเป็นไม่
ทำให้นึกถึงสมัยก่อน ดนตรีเมทัลหาฟังจากคลื่นวิทยุได้เรื่อย ๆ
สมัยเด็ก ฟังรายการวิทยุของไนท์สปอต คุณวาสนา วีระชาติพลีนี่คือศาสดา รักเดวิด โบวีก็เพราะคุณวาสนา (แล้วต่อมาก็รักเดอะมานิกส์เพราะคุณวาสนาเช่นกัน) แล้วก็มีเจ้าพ่อเพลงร็อก วิฑูร วทัญญู นะครับท่าน (และเคยซื้อเทปที่คุณวิฑูรอ่านตำราพิชัยสงครามด้วยนะเออ)
เมื่อก่อนมีรายการวิทยุที่เปิดเพลงเมทัลหรือว่าร็อกหนัก ๆ หลายรายการ ที่จำได้ดีจะมีสองรายการ รายการหนึ่งจะเปิดแบบยกชุดไปเลย เช่นวันนี้จะเปิดอัลบั้ม บริติชสตีล ของจูดาสพรีสต์ก็จะเปิดเรียงเพลงไปจนหมดอัลบั้ม… รายการมีแค่ครึ่งชั่วโมง วันหนึ่งจะได้ฟังหน้าแรก วันถัดมาฟังหน้าสองต่อ
(วงเล็บไว้ว่าในตอนนั้นคิดสงสัยในใจว่า เฮ้ย! พี่แกเล่นง่ายไปหรือเปล่าวะ? คือมาพูดเปิดกับปิดรายการเท่านั้น แต่ก็ดี ถ้าวันไหนเป็นวงที่ไม่ชอบก็ข้ามไปเลย แต่ถ้าเจอวงที่ชอบก็ฟังกันให้เต็มอิ่ม)
อีกรายการที่ชอบมากก็คือรายการ เพาเวอร์เพลย์ ซึ่งได้อีเอ็มไอสนันสนุน จัดรายการโดยคุณสรพรรณ จันทรัช แต่ว่าในหมู่คนฟังรายการจะเรียกเธอว่า “แม่มดต๋าว”
(วงเล็บด้วยความคิดถึงว่า เงียบหายไปเลยไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรบ้างในปัจจุบัน)
รายการนี้เปิดเมทัลล้วน ๆ ฟังกันให้เต็มอิ่ม และปล่อยลูกบ้ากันให้สนุก จำได้ว่าแรก ๆ มีทั้งเสาร์ – อาทิตย์ ก่อนที่จะหดหายไปทีละนิดย้ายคลื่นย้ายเวลา แล้วก็หายสาบสูญไป เป็นช่วงเวลาที่ได้พบปะคนรสนิยมใกล้เคียงกัน นำไปสู่การพบปะพูดคุย ถ้าใครจำคอนเสิร์ต เพนออฟเดธ ครั้งแรก (จัดที่สนามกีฬาของวิทยาลัยตรงสนามกีฬาแห่งชาติ) นั้นก็เกิดจากกลุ่มคนที่ฟังรายการเพาเวอร์เพลย์จำได้ว่าคุณสรพรรณให้ยืมชื่อเอาไปเป็นที่ปรึกษาโครงการตอนที่ทำเรื่องขอใช้สถานที่
จากนั้นก็ยังมีเสียงแห่งคลื่นลูกที่สาม ต่อพงศ์ เศวตามร์ และตอนกลางคืนมีใครน้า นึกชื่อไม่ออก คุณโป่ง วันชัย ที่เคยอ่านในสตาร์พิกก็เคยมาจัดรายการกับคุณมาโนช พุฒตาลอยู่ช่วงหนึ่ง คนนี้ความรู้ทางดนตรีแน่นปึ้ก
แล้วทุกวันนี้ละ? มีรายการวิทยุที่เป็นที่พึ่งพิงของคนฟังเพลงเมทัลหรือเปล่า?
พยายามหาอยู่เหมือนกัน
ทุกวันนี้ว่ามันอ้างว้างวังเวงมาก กดปุ่มจูนคลื่นวิทยุจนลายนิ้วสึกยังหารายการเมทัลดี ๆ ฟังไม่ได้ เมื่อก่อนจำได้ว่าหลังเทียงคืนมันจะมีอยู่ แต่เดี๋ยวนี้หาไม่เจอ
รายการประเภทนี้สำคัญกับคนฟังเพลง เพราะมันเป็นหนทางในการรู้จักวงดนตรีใหม่ ๆ ยิ่งถ้าได้คนจัดรายการที่มีความรู้และประสบการณ์มันจะยิ่งช่วยคนฟังได้มากอย่างเรดิโอแอ็กทิฟมีอิทธิพลต่อคนฟังมากมาย ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ว่าคนจัด (คุณวาสนา วีระชาติพลี) มีความสามารถและน่านับถือ มีความรู้รอบ รู้ลึก พื้นฐานทางดนตรีแน่น ซึ่งคุณสมบัติแบบนี้หายไปจากนักจัดรายการรุ่นใหม่อย่างน่าเสียดาย
ทุกวันนี้เจอแต่นักจัดรายการวิทยุตามโปรแกรม อ่อนด้อยความรู้เรื่องดนตรีอย่างน่าเศร้าใจ คือถ้าดีเจมีความหมายแค่ “เปิดเพลง” อย่างเดียว ไม่ต้องมีก็ได้ ยิ่งมีอินเตอร์เน็ตยิ่งหาฟังเพลงได้ง่ายขึ้น (แต่เน็ตก็กากเต็มทน)
อยากเห็นนักจัดรายการวิทยุที่มีความรู้รอบในสิ่งที่ตัวเองทำ มันทำให้นึกถึงเจ้จูแห่งร้านเจยูพันทิพย์ กับป้าโด แห่งโดเรมี สองคนนี้ทำให้นึกถึงคำว่ามืออาชีพ รู้เรื่องดนตรีที่ตัวเองกำลังขายได้ยอดเยี่ยมจนดีเจน่าจะกราบไหว้ประหนึ่งครูบาอาจารย์
อยากจะได้ชื่อว่าเป็นดีเจ ก็ควรมีความรู้และแสวงหาความรู้ไม่หยุด จะได้เป็นแรงบันดาลใจให้คนฟังรุ่นต่อไป
แต่ไอ้พวกเพลงละพันวันละเพลงนี่แม่ง…ขยะทางเสียงชัด ๆ
