Last Autumn’s Dream: Winter in Paradise

Friday I am in Rock 21/12/2005 ให้ความเห็น

จำวงลาสต์ออทัมน์สดรีมได้มั้ย? วงนี้เคยมีอดีตสมาชิกวงยุโรปถึงสามคนเป็นตัวชูโรง และสร้างงานแบบเมโลดิกฮาร์ดร็อกออกมาได้ถูกใจคนยุค 80 กันถ้วนทั่ว แต่ตอนนี้ สมาชิกทั้งสามกลับไปรียูเนียนยุโรปเหมือนเดิม ทิ้งให้มิเกล เออร์แลนด์สัน (นักร้องนำ) ประคองวงกันต่อไป อย่างไม่ทำให้แฟนเพลงดั้งเดิมผิดหวัง เพราะจะว่าไปแล้วมิเกลเป็นแกนหลักสำคัญของวงมาแต่แรกแล้ว

อัลบั้มวินเทอร์อินพาราไดซ์เป็นอัลบั้มที่สามของทางวง (แต่ไม่ได้ฟังอัลบั้มที่สอง) สมาชิกในชุดนี้ก็มี แอนดี เมลเซ็ค อดีตมือกีต้าร์จากวงแฟร์วอร์นนิงวงแนวฮาร์ดร็อก/แฮร์แบนด์จากเยอร์มัน ส่วนมือเบสและมือกลองเป็นอดีตสมาชิกวงทาลิสแมนของนาย เจฟฟ์ สก๊อต โซโตทั้งคู่ คือ มาร์เซล จาค็อบ (เบส) กับ เจมี บอร์เกอร์ (กลอง) ทีมนี้ฝีมือในการผลักดันบทเพลงสายฮาร์ดร็อกออกมาได้ไม่น่าเป็นห่วง ประสบการณ์และชื่อเสียงในอดีตของแต่ละคนรับประกันผลงานได้

งานนี้ยังเป็นเอโออาร์เหมือนอย่างที่เคยเป็น และทำได้เข้าขั้นดี ยิ่งเพลงหวานอย่าง “มายฮาร์ตคีปส์สทอลลิง” หรือ “เอ็กโคส์ฟรอมเดอะพาสต์” ยังเป็นเป็นเพลงซึ้งออกมาได้น่าฟังดีไม่มีสะดุด “ไอดอนท์วอนนาเฮิร์ตยู” ก็ใช้เสียงอคูสติกกีตาร์ประกอบงดงาม คือถ้าพูดถึงฝีมือกีตาร์ของแอนดี อาจจะไม่ถึงกับเลอเลิศอะไรนัก แต่คุมท่วงทำนองได้ดีเหมาะสมกับบทเพลง การเล่นกีตาร์ออกจะเป็น โอลสคูลตามยุค 80 เป๊ะ ใครที่ชอบยุค 80 ไม่ผิดหวัง คือไม่ถึงกับเป็นกีตาร์ฮีโร แต่ก็รู้จักเสริมสร้างการเล่นให้เหมาะสมกับดนตรี

ส่วนเพลงเร็วก็ออกมาในแบบที่คาดหวัดเอาไว้ ทั้ง “ออลไอวอนท์อิสร็อกแอนด์โรล” ก็เป็นเพลงที่สนุกลงตัวไม่ถึงกับโหดเหี้ยมเกรี้ยวกราด หรือว่าเน้นความสนุกสนานจนเลยเถิด บทเพลงส่วนใหญ่ก็จะเป็นแบบนี้ คือเป็นเพลงที่คาดเดาทิศทางง่าย เพราะว่าบทเพลงไม่ได้ฉีกแนวออกไปจากที่เคยได้ยินกันมา แต่ว่ามีความลงตัวเหมาะสำหรับคนที่ชอบดนตรีเมโลดิกฮาร์ดร็อกหรือว่าเอโออาร์ งานชุดนี้ทำออกมาได้ถึงรสอย่างที่ควรจะเป็น แต่ในทางตรงข้าม อัลบั้มนี้ก็ไม่มีอะไรที่เกินความคาดหมายให้ประหลาดใจ