จำได้ว่าอัลบั้มก่อนหน้านี้ (II = I) เป็นงานที่น่าสนใจและมีการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่น่าระทึกพอสมควรว่ามันจะไปทางไหนกันแน่ เพราะลดระดับเมทัลหนักๆ จากชุดแรกลงไปพอสมควร ทำให้คนที่ชอบบทเพลงแรง ๆ แบบโปรเกรสซีฟเมทัลออกจะเสียความรู้สึกไปเล็กน้อย
แต่ก็ต้องยอมรับในทิศทางที่พวกเขาเลือก ซึ่งมันชัดเจนในอัลบั้มไคเมราว่าถึงแม้จะยังมีสำเนียงเมทัล แต่ว่างานดนตรีของพวกเขามันไม่ได้เน้นความหนักหน่วงรุนแรงเป็นหลัก ความเร็วของบทเพลงส่วนใหญ่ก็จะไม่ค่อยเร็วมาก แล้วก็ให้ความสำคัญกับคีย์บอร์ดเป็นหลัก ส่วนมือกลองก็ทำหน้าที่สร้างสีสันให้กับบทเพลงได้ดี ถ้าไม่ได้มือกลองมาช่วยคงทำให้เพลงน่าเบื่อกว่านี้
หลายเพลง เช่น “โกอิง อันเดอร์” เรียบเรียงให้คีย์บอร์ดโดดเด่นเทียบเท่ากับกีตาร์ สร้างเสียงประสานคลอคู่กันไป แต่พอถึงช่วงกีตาร์โซโล่ก็กลับมาแย่งซีนโดดเด่นในสไตล์กีตาร์ฮีโร ซึ่งเป็นการแบ่งความโดดเด่นให้เท่าเทียมกันในเครื่องดนตรีแต่ละประเภท แต่ที่โชว์พลังความสามารถทั้งเรื่องการเรียบเรียงบทเพลงและฝีมือนักดนตรีต้องเพลง “บลิงค์ ออฟ แอน อาย” ดูลงตัวทรงพลังพร้อมกับท่วงทำนองไหลลื่น
มองในแง่ของวงโปรเกรสซีเมทัล งานของแอนโดรเมดายังคงเป็นงานยอดเยี่ยม ในเชิงความซับซ้อน การวางโครงสร้างเพลงทำออกมาน่าสนใจ แต่ในด้านความน่าสนใจยังเป็นเรื่องที่น่าพิจารณา เพราะบทเพลงในอัลบั้มนี้ค่อนข้างจะมีความความคล้ายคลึงกันมากพอสมควร คือถ้าเป็นคนฟังที่เป็นคอโปรเกรสซีฟเมทัลอาจจะไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับตรงนี้ เพราะจะลงลึกไปถึงความซับซ้อนของการเรียบเรียงดนตรี แต่สำหรับคนฟังเพลงทั่วไป คิดว่ายากที่จะติดหู ยิ่งถ้าคิดถึงอดีตอย่างอัลบั้มเอ็กเทนชันออฟเดอะวิชแล้วมันดูจะมีทิศทางโปรเกรสซีฟมากกว่าจะเน้นเมทัล แต่ต้องยอมรับในจุดที่พวกเขาต้องการนำเสนอ
Line Up:-
- Johan Reinholdz – Guitars
- David Fremberg – Vocals
- Fabian Gustavsson – Bass
- Thomas Lejon – Drums
- Martin Hedin – Keyboards
Track listing:-
- “Periscope” – 6:11
- “In the End” – 4:58
- “The Hidden Riddle” – 5:51
- “Going Under” – 6:27
- “The Cage of Me” – 7:08
- “No Guidelines” – 6:23
- “Inner Circle” – 7:03
- “Iskenderun” – 5:30
- “Blink of an Eye” – 12:29
- “Chameleon Carnival” (Live) – 5:12 (Bonus. Japanese edition only)
