เคยเจอพวกนักดนตรีขี้คุยมั้ย พวกที่ชอบบอกว่าตัวเองเป็นออริจินัล ทำอะไรไม่เคยเหมือนใคร แต่พอฟังแล้ว… ก็ได้แต่นึกในใจว่ากล้าพูดเนอะ คือซาวนด์มันแปลกใหม่มากเลย แปลกใหม่จนกลาดเกลื่อนแทบจะอาเจียนเป็นโลหิตติดมันเยิ้ม ๆ ด้วยความเลี่ยนน่าเบื่อหน่ายที่แยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร
แต่สำหรับเคลติกฟรอสต์เป็นกรณียกเว้น ถ้าได้ฟังใครทำซาวนด์แบบนี้ โปรดระลึกว่าคนอื่นลอกเลียนพวกเขา และเขาทำแบบนี้มากว่าสองทศวรรษแล้ว !!
ประมาณปีค.ศ. 2000 มีข่าวแพลมมาว่ามาร์ตินกับทอมกลับมาจับมือกันทำงานอีกครั้ง แฟนเพลงของเคลติกฟรอสต์ก็ได้แต่รอว่ายามใดงานของพวกเขาจะออกมาเสียที ก็รอไม่นานเท่าไหร่… แค่ 6 ปี ก็มีงานใหม่ให้ฟัง และพอเปิดขึ้นมาเพลงแรกก็ต้องร้องโอ้ว… เกิดอะไรขึ้นกับวงที่เคยได้ชื่อว่าโหดเหี้ยมหฤห่ามวงนี้กัน
ไม่ใช่ว่าทำเพลงออกมาเลวร้าย จริง ๆ ต้องบอกว่าเพลงดีมาก แต่ว่าก่อนจะฟังดันไปตั้งความหวังว่าจะได้ฟังเพลงแรง โหด อำมหิต แต่ดันได้บรรยากาศหน่วง อึมครึม มืดครึ้มทะมึนมาแต่ไกลแบบนี้ เล่นเอาขวัญกระเจิง แต่ว่าซาวนด์แบบนี้คือบรรยากาศดั้งเดิมที่พวกเขาทำมาตั้งแต่ยังใช้ชื่อวงว่าเฮลแฮมเมอร์แล้ว ลองย้อนกลับไปฟังอีพีในตำนานดูก็ได้ สำเนียงทะมึนกึ่งเอวองท์การ์ด แต่ไม่หนักกะโหลกเท่าสมัยเป็นเคลติกฟรอสต์ที่คุ้นเคยกันอยู่
เคลติกฟรอสต์เลือกเดินหน้ากับดนตรีกึ่งทดลองแบบนี้ แสดงว่าไฟในการคิดสิ่งใหม่ ๆ ยังเต็มเปี่ยม ซึ่งเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมที่สุดของเคลติกฟรอสต์เสมอมา (แม้ว่าจะสะดุดไปบ้างในบางอัลบั้ม) บรรยากาศดูมเมทัลแทรกอยู่ทุกอณู ปนเปื้อนด้วยสำเนียงอินดัสเทรียลตามแบบฉบับ แต่ไม่เน้นความเร็ว เพลงส่วนใหญ่จะออกช้าและปานกลาง แต่ความหนักหน่วงนี่รับประกันได้
ถ้าใครถวิลหาความงามอันหฤโหดอย่างสมัยอัลบั้มแรกก็ยังมี “โปรจีนี” เป็นเพลงที่ทำได้ถึงใจแฟนเพลงเดิมแน่ ๆ (แต่อย่างที่บอกไปด้านบน คือไม่เน้นความโหดและความเร็ว) เสียงร้องของทอมยังคงชัดเจน ไม่ถึงกับสำรอกเสียง ยังฟังออกอยู่
เพลงที่อยากให้ลองฟังคือ “ดราวน์ อิน แอชส์”กับ “ออส อบีสมี เวล ดาธ” สองเพลงนี้บ่งบอกความเป็นอะวองท์การ์ดอย่างที่พวกเขาเป็นมาตลอด แถมด้วยบรรยากาศกอธิกเจือจางเล็กน้อย งานนี้คนฟังที่ชอบดนตรีเมทัลที่ไม่ใช่สักแต่อัดกันให้หนักอย่างเดียวต้องสนใจแน่ ๆ และมันก็ลงตัวไปหมดทั้งเสียงกีตาร์โหยหวนผสมกับความก้าวร้าวในอัตรากำลังดี โดยเฉพาะเพลง “ไซนาโกกา ซาตาเน” นี่คือมาสเตอร์พีซ
สรุปสั้นๆ ว่างานนี้ “สุดยอด”
Track listing
- “Progeny” — 5:01
- “Ground” — 3:55
- “A Dying God Coming into Human Flesh” — 5:39
- “Drown In Ashes” — 4:23
- “Os Abysmi Vel Daath” — 6:41
- “Temple of Depression” — 4:59 [on limited digipack edition]
- “Obscured” — 7:04
- “Incantation Against You” — 5:06 [on vinyl and Japanese editions]
- “Domain of Decay” — 4:38
- “Ain Elohim” — 7:33
- Triptych:
- “Totengott” — 4:27
- “Synagoga Satanae” — 14.24
- “Winter (Requiem, Chapter Three: Finale)” — 4:32
Line Up:-
- Tom Gabriel “Warrior” Fischer: voice, guitars, arrangements, programming
- Martin Eric Ain: bass, lead and backing vocals (most vocals on “A Dying God Coming Into Human Flesh”, all vocals on “Triptych I: Totengott”, and spoken parts on “Triptych II: Synagoga Satanae”), and executive producer of album
- Erol Unala: guitars
- Franco Sesa: drums
