ผมเพิ่งอายุ 12 – 13 ตอนที่ได้ฟัง มาสเตอร์ออฟพัพเพตส์ เป็นครั้งแรก พวกเพื่อนผมพูดถึงงานชุดนี้นานเป็นเดือน ๆ จนมีคนหนึ่งให้ผมยืมเทปคาสเส็ตต์ ผมเอาแจมบ็อกซ์ลงไปห้องใต้ดินและเริ่มฟังมัน ต้องสารภาพว่าตอนนั้นผมมันยังบ้า ๆ ประสาทหน่อย ๆ จำได้ว่าผมประทับใจงานชุดนี้และรู้สึกเหมือนว่าได้สัมผัสความชั่วร้ายแผ่ซ่านออกมา แล้วผมก็รู้สึกว่าอยากจะลองฝึกฝนและเป็นมือกีต้าร์ฝีมือเยี่ยมให้ได้ นั่นละ ผลกระทบที่ มาสเตอร์ออฟพัพเพตส์ ทำกับผม
เบรนต์ ฮินดส์ (มาสโตดอน)
