ฟังเพลงใหม่ของเมทัลลิกากันหรือยัง? ถ้ายังไม่เคยฟังลองฟังกันก่อน
“The Day That Never Comes”
“My Apocalypse”
ฟังแล้วคิดอย่างไรบ้าง?
ต้องบอกก่อนว่า อัลบั้มสุดท้ายของเมทัลลิกาที่ชอบคือ …แอนด์จัสติซฟอร์ออล ส่วน แบล็กอัลบั้ม นั้นก็ยังพอจะถือว่าชอบอยู่บ้าง แต่หลังจากนั้นแล้วไม่ชอบอัลบั้มไหนเลย โดยเฉพาะ เซนต์แองเกอร์ ที่ฟังแล้วผิดหวังทวยเทวษจะเขียนถึงไปค่อนข้างดุเดือดเมื่อหลายปีก่อน จนแม้แต่ตัวเองมาอ่านตอนนี้แล้วยังนึกอยู่ว่าเขียนไปด้วยอารมณ์ขนาดนั้นได้อย่างไรกัน
แต่กระนั้นก็ยังยืนยันความรู้สึกแบบที่เขียนไปนั่นแหละ คือผิดหวังมาก
ส่วนอัลบั้มใหม่นี่ ยังไม่ได้ฟังอัลบั้มเต็มเลยไม่กล้าพูดอะไรมาก แต่ว่าตอนที่ฟังซิงเกิลแรก “เดอะเดย์แด็ตเนเวอร์คัมส์” นี่ผิดหวังพอสมควร เหมือนงานช่วงหลังอย่าง แบล็กอัลบั้ม กับ โหลด/รีโหลด มากพอควร แต่ก็ตื่นเต้นยินดีกับท่อนโซโลกีตาร์ที่ทำออกมาไว้ลายเคิร์ก แฮมเม็ตต์ได้น่ารักน่าชัง นี่ถ้าไม่มีท่อนโซโลในช่วงหลังของเพลงนี้ คงบอกตามตรงว่าไม่ชอบงานใหม่ของเมทัลลิกา ยิ่งฟังเนื้อหาแล้วมันฮา ฮา ยังไงพิกลกับท่อนที่ร้องว่า
love is a four letter word
and never spoken in care
love is a four letter word
here in this prison
พอมาถึงซิงเกิลที่สอง “มายอโพคาลิฟส์” อ๊ะ ก็ไม่เลวนะ
ต้องบอกตรง ๆ ว่า เมทัลลิกาคงไม่ย้อนกลับไปทำงานแบบเดิมอีกแล้ว ถึงแม้ว่าจะหากินกับของเก่าเป็นระยะก็เถอะ อย่าง “ดิอันฟอร์กิฟเวนทรี” เนี่ย…โห… ยังอุตส่าห์ทำออกมา ทั้งที่ฟังแล้วจะไม่ใช้ชื่อ ดิอันฟอร์กิฟเวน ก็ได้ แต่นี่มันเป็นคอนเซ็ปต์ของเมทัลลิกาก็ต้องยอมรับในการนำเสนอของพวกเขา แต่ใน “มายอโพคาลิฟส์” นี่ต้องบอกว่าซาวนด์ออกคลาสสิกมาก เหมือนย้อนกลับไปช่วงปลายทศวรรษ 80 ในเรื่องการสร้างริฟฟ์ฟังเพลงนี้แล้วค่อยมีกำลังใจในการติดตามเมทัลลิกาต่อไป
อีกไม่กี่วันอัลบั้มใหม่ของเมทัลลิกาก็จะวางจำหน่าย ถึงตอนนั้นก็คงจะรู้กันชัด ๆ เสียทีว่าจะชอบหรือไม่ชอบงานใหม่ของเมทัลลิกา
