ฟังอัลบั้มนี้จบหลายรอบแล้วรู้สึกว่าอัลบั้มนี้ทำไม่ถึงขั้นอัลบั้มก่อนหน้า
อาจเป็นด้วยการลดระดับความรุนแรงลงไป ทำซาวนด์ออกมาทางเมนสตรีมมากขึ้น การเขียนเพลงในอัลบั้มนี้มีจุดเด่นในเรื่องของการสร้างท่วงทำนองเพลงส่วนใหญ่จำง่าย ท่อนร้องที่เป็นท่อนคลีนมีทำนองร้องตามได้ในเวลารวดเร็ว ท่อนคอรัสติดหูง่ายแถมด้วยภาคการผลิตที่ปรุงแต่งจนสะอาดเกินไปหน่อย
ในอัลบั้มก่อน ฟิลลิป ลาบอนต์ เคยใช้เสียงสำรากได้ดีกว่านี้ แต่ในงานชุดนี้เหมือนตะโกนง่าย ๆ ฟังไม่ค่อยเข้ากับเพลงของออลแททรีเมนส์เท่าไหร่ กลายเป็นว่าในงานชุดนี้เสียงร้องแบบสะอาดเรียกความสนใจและมีบทบาทมากกว่า อย่างใน “ทู วีคส์” ” เป็นต้น เพลงนี้มีเสียงกลองน่าสนใจ สร้างสีสันให้กับบทเพลงได้มาก ท่อนริฟฟ์โดดเด่นอย่างในเพลงแรก “บีฟอร์ เดอะ แดมน์ด” นี่มีพลังของเมทัลที่ยังมีท่วงทำนองหลายเพลงทำให้คิดถึงอัลบั้ม ดีสดาร์กเคนน์ดฮาร์ท (This Darkened Heart) แต่ความหนักหน่วงลดลงไปอย่างน่าใจหาย อยู่ เหมือนกับว่าพวกเขากำลังไล่ล่าคว้าเงาของวงอื่นอย่างคิลสวิทช์เอนเกจอยู่ ทั้งที่อัลบั้มนี้อดัมจากคิลสวิทช์เอนเกจไม่ได้โปรดิวซ์อย่างชุดก่อน
ศักยภาพของตัวเองอยู่ในระดับเยี่ยม โดยเฉพาะฝีมือกีตาร์และกลองที่อยู่เหนือระดับเฉลี่ยของวงการเสียด้วยซ้ำ (เจสันมือกลองเพิ่งเข้าร่วมงานชุดแรก) แต่ในงานชุดนี้พวกเขากลับเลือกที่จะหันไปทำดนตรีที่ฟังง่ายและแทบจะไม่มีลีลาความต่างกันในแต่ละเพลงเอาเสียเลย
ถ้าจะให้สรุปสั้นๆ ก็คงต้องบอกว่าออลแททรีเมนส์เริ่มสูญเสียประกายเจิดจ้าของตัวเองไปอย่างน่าเสียดาย
Line-Up:
- Philip Labonte – vocals
- Oli Herbert – lead guitar
- Mike Martin – rhythm guitar
- Jeanne Sagan – bass guitar
- Jason Costa – drums
Track Listing:
- “Before the Damned”
- “Two Weeks”
- “Undone”
- “Forever In Your Hands”
- “Chiron”
- “Days Without”
- “A Song for the Hopeless”
- “Do Not Obey”
- “Relinquish”
- “Overcome”
- “Believe In Nothing”(Nevermore cover)
