อะคอนซีเควนซ์ออฟดีไซน์ออกมาตั้งแต่ปีค.ศ. 2006 แต่ว่าเอามารีมาสเตอร์ใหม่ในปีค.ศ. 2008 เพิ่งได้ฟังงานนี้เป็นชุดแรก เจอเข้าไปถึงกับอึ้งและทึ่ง แล้วก็นึกอยู่ในใจว่าจะเรียกพวกเขาว่าเป็นแธรชเมทัลหรือว่าเป็น โปรเกรสซีฟเมทัลดี ถ้าว่ากันด้วยเรื่องความหนักหน่วงรุนแรงและเสียงร้องมันก็ออกมาทางเมโลดิกเดธเมทัลบ้างเล็กน้อยแต่ความซับซ้อนทางดนตรีที่พวกนี้ขนมาใส่ในแต่ละเพลงแล้ว ต้องเรียกว่าโปรเกรสซีฟเมทัลน่าจะเหมาะสมกว่า
พื้นเพของพวกเขาเป็นวงอเมริกันจากมิเนโซตา แต่ว่าถ้าไม่รู้มาก่อนจะนึกว่าเป็นวงจากฝั่งยุโรป คือปกติพอนึกถึงวงจากอเมริกาจะนึกถึงวงที่ค่อนข้างโครมครามโฉ่งฉ่าง แต่งานของพวกเขาจะสุขุมนุ่มลึกกว่าตามแบบพวกที่มาจากฝั่งยุโรป โดยเฉพาะเสียงคีย์บอร์ดที่ฟังหรูหราอลังการช่วยโอบอุ้มและผ่อนคลายความเครียดจากภาคริธึมมหากาฬของพวกเขาลงไปได้มาก เสียงร้องก็หลากหลาย แต่ในจุดนี้ก็เป็นจุดอ่อนของพวกเขาไปในตัว
ขอพูดถึงจุดด้อยของพวกเขาในอัลบั้มนี้ก่อนก็แล้วกัน อย่างแรกคือพวกเขาทำเพลงที่หนักหน่วง รุนแรง เสียงร้องบางขณะนี้คือสำรากแบบเดธเมทัลแต่ขณะเดียวกันพวกเขาก็อยากรักษาท่วงทำนองของบทเพลงเอาไว้ โดยใช้เสียงคีย์บอร์ดและร้องแบบคลีนโทนตามมาด้วยความเร็วของเพลงที่ถือว่าส่วนใหญ่จะอัดกันมันส์มาก แต่ดันมีส่วนเบา ๆ อย่างกับเพลงที่กะเข้าพวกเมนสตรีมซึ่งบางครั้งมันไม่ค่อยเข้ากัน ถ้าตัดเอาส่วนที่ออกป็อปทิ้งไป อาจจะดีเสียกว่า
แต่จุดเด่นที่แข็งกว่าคือพวกเขามีฝีมือกันจริง ๆ ทั้งการคิดไลน์กีตาร์โซโล่ที่มีท่วงทำนองบาดหู ไม่ได้เน้นโซโล่กันรวดเร็วจนฟังไม่ได้สรรพ และเพลงส่วนใหญ่ก็จะออกมาดี มีความแรงและไอเดียสอดแทรกอยู่บ้าง ยิ่งเสียงคีย์บอร์ดนี้ออกสไตล์ซิมโฟนิกเมทัลอลังการมาก
อนาคตน่าจะออกมาดีกว่านี้อีกมาก เป็นวงดนตรีที่น่าจับตามองในอนาคต
