Heaven and Hell: The Devil You Know

Friday I am in Rock 15/05/2009 1 ความเห็น

รองานชุดใหม่ของแบล็กซับบาธมาตั้งแต่มีข่าวรียูเนียนเมื่อค.ศ. 1997 ซึ่งปล่อยข่าวว่าจะมีอัลบั้มใหม่ออกมาแน่นอน…

จนตอนนี้ปีค.ศ. 2009 ก็ยังไร้วี่แวว… มีเพียงงานเดียวของออสซี ออสบอร์นชุดแบล็กเรนออกมา แต่ว่าโดยส่วนตัวก็ไม่ค่อยประทับใจงานชุดนั้นเท่าไหร่ แถมออสซียังหน้ามืดตามัวฟ้องร้องโทนีเมื่อเดือนพฤษภาคมค.ศ. 2009 ที่ผ่านมาว่าเขาก็น่าจะมีสิทธิ์ในชื่อแบล็กซับบาธเหมือนกัน งานนี้เขาเรียกร้องกรรมสิทธิ์ในชื่อแบล็กซับบาธถึงครึ่งหนึ่ง แต่แก้เกี้ยวในภายหลังว่าเขาอยากให้กรรมสิทธิ์ในชื่อวงนี้เป็นของสมาชิกยุคก่อตั้งดั้งเดิมทั้งสี่คนเท่ากัน

แต่ว่ากันตามจริง ถ้าแบล็กซับบาธเป็นกรรมสิทธิ์ของโทนี ไอออมมีเพียงผู้เดียวก็สมควรอยู่ เพราะตั้งแต่ตั้งวงแบล็กซับบาธเป็นต้นมามีเขาเพียงคนเดียวที่อยู่กับแบล็กซับบาธโดยไม่หลีกหนีไปไหน งานนี้ศาลยังไม่ตัดสิน ไม่รู้เหมือนกันว่าผลจะออกมาอย่างไร

โทนี ไอออมมีรวบรวมพลพรรคที่เคยร่วมงานในนามแบล็กซับบาธมารวมตัวกันออกทัวร์ เพียงแต่ตอนนั้นไม่อยากให้กระทบกับการรี-ยูเนียนกับออสซีก็เลยเปลี่ยนชื่อไปใช้นามเฮฟเวนแอนด์เฮลซึ่งเป็นชื่ออัลบั้มหนึ่งของแบล็กซับบาธที่ได้รอนนี เจมส์ ดีโอมาร่วมงานเป็นครั้งแรก…และจะว่าไป สมาชิกของเฮฟเวนแอนด์เฮลก็คือแบล็กซับบาธในยุคทำอัลบั้มม็อบรูลนั่นเอง และสมาชิกยุคนี้ก็เคยกลับมาร่วมงานในนามแบล็กซับบาธในชุดดีฮิวแมนไนเซอร์เมื่อปี 1992 หนหนึ่งแล้ว

จุดเด่นของเฮฟเวนแอนด์เฮลคงไม่พ้นเสียงร้องอันทรงพลังของรอนนี เจมส์ ดีโอ นักร้องนำร่างเล็กที่เสียงยิ่งใหญ่เหลือเกิน ตัวอย่างง่าย ๆ ในเพลงแรกของอัลบั้มนี้ “อะดอมแอนด์อีวิล” ยังคงมีกลิ่นอายความคลาสสิคของแบล็กซับบาธสมัยอัลบั้มเฮฟเวินแอนด์เฮลไม่เสื่อมคลาย ดนตรีในสไตล์เนิบช้าพึ่งพาเสียงริฟฟ์กีตาร์ที่เชื่องช้าหนักแน่น (ปานภูผาถล่มทลาย?) ของโทนี ไอออมมีกับเสียงร้องของรอนนีเป็นจุดขายที่ยังหากินได้อีกนาน

แต่ดนตรีภายในแต่ละเพลงจะไม่ย่ำกับที่ มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยตลอดเวลา เสียงเบสของกีเซอร์ บัตเลอร์ดูเหมือนจะสร้างบรรยากาศที่เน้นความหนักแน่น แต่ก็ยังไม่วายวาดลวดลายทางเดินเบสที่โดดเด่นออกมาจากกำแพงริฟฟ์กีตาร์ของโทนีเป็นระยะ ความสามารถในการสร้างสรรค์ทางเดินเบสเฉพาะตัวของกีเซอร์ยังคงสร้างความขลังให้กับบทเพลงได้ยอดเยี่ยม อย่างในเพลง “ดับเบิลเดอะเพน”

ฟังทั้งอัลบั้มเหมือนย้อนยุคกลับไปสู่แบล็กซับบาธยุค 80 ทั้งสไตล์การสร้างท่อนริฟฟ์ การวางโครงสร้างดนตรีที่ไม่มีซาวนด์สมัยใหม่เข้ามาเจือปน บรรยากาศของดูมเมทัลครอบงำ มีอะไรหลายอย่างทำให้นึกถึงอัลบั้มเฮดเลสครอส อย่างท่อนริฟฟ์ใน “ฟอลโลว์เดอะเทียรส์” หรือ “เบรกกิงอินทูเฮฟเวน” ที่ดุดัน แต่ได้เสียงคีย์บอร์ดมาสร้างบรรยากาศหลอนให้เพลงดูยิ่งใหญ่อลังการมากขึ้น “อีตทิงเดอะคันนิบาลส์” มีความเร็วเพิ่มขึ้นหน่อยดูจะเป็นเพลงที่ติดหูได้ไม่ยาก

แต่บางเพลงก็ให้อารมณ์ที่ต่างไป อย่าง “เทิร์นออฟเดอะครูว์” มีท่วงทำนองออกไปทางป็อปติดหูง่ายหน่อย ให้อารมณ์ผ่อนคลายมากกว่าเพลงอื่นๆ

โดยรวมอัลบั้มนี้ไม่ถึงกับเป็นงานที่สุดยอดสมบูรณ์แบบ แต่ถ้าจะให้เทียบกับจริง งานนี้ให้อารมณ์และความสดใหม่มากกว่างานดีฮิวแมนไนเซอร์ที่สมาชิกกลุ่มนี้เคยผลิตร่วมกันมาก่อน และในความโหยหาดนตรีเฮฟวีเมทัลสายพันธุ์แท้ที่ไม่มีสิ่งแปลกปลอมเจือปน ก็อย่างที่ชื่ออัลบั้มบอกไว้ นี่คือ ”ปิศาจที่คุณรู้จักดี” และคุณจะไม่ผิดหวังแน่นอนหากคุณเป็นแฟนเพลงแบล็กซับบาธและดีโอมาก่อน