Stryper: Murder by Pride

Friday I am in Rock 20/08/2009 ให้ความเห็น

Stryper ก็เหมือนกับวงดนตรียุค Glam Metal ยุคบุกเบิกอีกหลายๆ วง คือรุ่งโรจน์มากๆ ในช่วงที่ Glam Metal รุ่งเรือง จากนั้นพวกเขาก็พยายามทำตัวมีสาระ สร้างดนตรีที่หนักแน่นขึ้น เปลี่ยนรูปลักษณ์จากชาว glam หลากสีสันมาติดดินเป็นปุถุชนมากขึ้น…( Stryper อาจจะไม่ค่อยหลากสีสันสักเท่าไหร่เพราะเครื่องหมายการค้าของเขาในยุคแรกเป็นเหลือง-ดำ ตามนิกายหนึ่งทางคริสต์) หลังจากนั้นก็เป๋ไปเป๋มา แล้วก็แตกวงไป

ตอนที่ Stryper กลับมารวมตัวกันและทำ Reborn มานั้น เหมือนกับการแก้คิดถึงมากกว่าที่จะเป็นงานระดับคลาสสิคแบบยุค 80s ดนตรีส่วนใหญ่ “เบา” ไป ดูเป็นผู้ใหญ่ที่สุขุมนุ่มลึก ไม่ค่อยมีความทะเยอทะยานแบบวัยรุ่นเลือดร้อน…

และดูเหมือนเสียงบ่นจากแฟนเพลงจะเข้าหู Michael Sweet เพราะเขาเปิดปากว่าจะทำอัลบั้มที่มีเสียงริฟฟ์กีต้าร์กระแทกโสตประสาท เสียงโซโล่กีต้าร์ที่บาดใจ และเสียงร้องที่สุดยอดแบบที่เขาเคยคำรามโหยหวนสมัยยุค 80s

และผลงานที่ว่านั้นก็คืองานชุดนี้ Murder by Pride

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเคยเลิกใช้ภาพพจน์แบบ Christian Metal ในงานชุด Against the Law มาแล้ว แต่ดูเหมือนว่าจะโดนแฟนเพลงต่อต้านไปไม่น้อย แต่สำหรับผลงานชุดนี้ต้องบอกว่าเนื้อหาอยู่ในร่องในรอยอันดีงาม ไม่เป็นพิษภัยกับเด็กๆ

เพียงแค่ริฟฟ์แรกที่เปิดขึ้นมา “Eclipse of the Son” ก็คงทำให้แฟนเพลงอิ่มเอมใจกับภาค rhythm ที่หนักแน่นโจนทะยาน และ Michael Sweet ก็กลับไปหา Theme แบบการสารภาพบาปชำระล้างความผิดของตัวเองอีกครั้ง

Where did I go wrong?

A shattered life, a wasted song

I composed, I lived and wrote each one

What is destiny?

To Live and Love and Die Honorably

So I’ll trade My Eclipse for The Son

และไม่ให้เราหยุดพักด้วยการกระหน่ำความสะใจมาใน “4 Leaf Clover” ติดๆ พร้อมกับเนื้อหาที่ให้เชื่อมั่น…เป็นแนวคิดและมุมมองในทางบวก แบบเดียวกับเพลงอื่นๆ ในอัลบั้มนี้ คือเป็น Christian Metal อันดีงาม อย่างใน “The Plan” ก็ออกไปในเรื่องการเกิดใหม่ในแนวทางที่ดี “Mercy Over Blame” ดูเหมือนจะเป็นเรื่องความกรุณาของพระเจ้าเบื้องบน “I Believe”, “Run to You,” “Love Is Why,” และ “Everything” ก็ยังคงวนเวียนกับเรื่องราวเหล่านี้

ความงดงามในอัลบั้มนี้มีที่เด่นๆ สองอย่างคือ เสียงกีต้าร์กับเสียงร้อง ที่เติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปของจิตวิญญาณ Stryper ในยุค 80s ให้ออกมาสมบูรณ์อย่างที่ควรจะเป็น (หรืออย่างน้อย แฟนเพลงก็คาดหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น)

Oz Fox มือกีต้าร์สร้างสรรค์เสียงกีต้าร์ที่สดใหม่ทรงพลัง ราวกับเขาอายุ 20 ต้นๆ ที่กำลังต้องการแสดงให้โลกรู้ว่าพลังของเขามันล้นเหลือขนาดไหน!

และที่ขาดไม่ได้ก็คือเสียงร้องที่สูงลิบ ลากเสียงแทบขาดใจของ Michael Sweet ความหนักแน่นทรงพลัง เสียงที่ใสกระจ่างของเขา เวลาโหนสูงก็ทำได้เนียน ไม่มีแกว่ง บทจะเน้นความหนักรุนแรงอย่างใน “Murder By Pride” ก็ออกมาได้สะใจคนฟัง ฟังแล้วนึกถึงผลงานคลาสสิคของ Stryper ในยุค 80s ขึ้นมาทันที

เพลงบัลลาดที่เป็นจุดขาย ในอัลบั้มนี้ก็น่าสนใจไม่น้อย “Alive” อาจจะเรียบเรียงเพลงในแบบที่คาดเดาได้ แต่เสียงร้องที่โหนสูงของ Michael Sweet โดยเฉพาะในท่อนคอรัสมันบาดใจคนฟังไม่น้อย เป็นการอาศัยความสามารถในการร้องของเขาทำให้เพลงน่าสนใจมากยิ่งขึ้น จะหลบเสียงขึ้นลงตามท่วงทำนองได้งดงาม และมีความหนักแน่นอยู่ในตัว ส่วน “I Believe” อาจจะไม่บาดใจเท่า “Alive” แต่ก็เป็นเพลงฟังสบายๆ จังหวะจะโคนกำลังดีไม่ใช่เพลงบัลลาดโดยตรง แต่ติดหูง่าย

ในอัลบั้มมีเพลงของคนอื่นรวมอยู่ด้วยหนึ่งเพลงคือ “Peace of Mind” ของวง Boston ซึ่งได้เจ้าของเพลงคือ Tom Scholz มาเป็นแขกรับเชิญด้วย (Michael Sweet เคยรับงานเป็นสมาชิกวง Boston ในช่วงออกทัวร์มาก่อน) เพลงนี้ไม่มีอะไรให้แปลกใจนัก แต่ก็ต้องถือว่าเป็นอีกเวอร์ชั่นที่ไม่น่าผิดหวังแต่อย่างใด

คงต้องสารภาพตามตรงว่าชอบงานชุดนี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ฟัง เพราะครบเครื่องตามแบบแผน metal ยุค 80s และฟังซ้ำหลายๆ รอบก็ยังไม่รู้สึกเบื่อ เพราะทั้งเสียงร้องที่ทรงพลัง โหนสูงได้ยอดเยี่ยม เสียงกีต้าร์ที่เน้นความแรงแบบมีจังหวะจะโคน พร้อมกับท่อนโซโล่ที่ชัดเจน อาจจะไม่ถึงกับอวดเทคนิคแพรวพราวมากนัก แต่ก็ต้องถือว่าอยู่ในระดับที่สร้างความอิ่มเอมให้กับคนฟังได้สบายๆ และคงไม่เกินเลยไปที่จะบอกว่า Murder by Pride คืองานที่ดีที่สุดของ Stryper นับตั้งแต่เหยียบย่างผ่านทศวรรษ 80s เป็นต้นมา