Airbourne: Black Dog Barking
มีวงดนตรีหลายคณะเคยโดนครหาว่าลอกเลียนสไตล์ดนตรีของวงรุ่นพี่มาก่อน อย่างแอโรสมิธ, ซินเดอเรลลา, แบดแลนด์ส, คิงดอมคัมแต่ดนตรีที่วงเหล่านี้ทำออกมาสนุกและเยี่ยมจริง (และความจริงมีอยู่ว่าทุกคนบนโลกใบนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องรับอิทธิพลจากที่ใดที่หนึ่งอยู่แล้ว ไม่มีอะไรที่อยู่ ๆ จะโผล่ขึ้นโดยไร้ที่มา) สำหรับวง แอร์บอร์นคงต้องเผชิญหน้ากับคำว่าวงที่ใช้สไตล์เอซี/ดี หรือ โรสแทททูไปอีกระยะหนึ่ง
แอร์บอร์นยังไม่เคยทำให้ผิดหวัง พวกเขามอบงานที่ให้ความรู้สึกแบบยุค 80 สนุก ฟังเพลิน และแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการทางดนตรี ไม่ได้ย่ำอยู่กับที่ ฟังงานชุดนี้รอบแรกแล้วรู้สึกว่าแต่ละเพลงซาวนด์มันคุ้นมาก ตอนที่เล่นเพลงแรก “เรดดี ทู ร็อก” จบลง รู้สึกค้างคาในใจว่ามีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไป “เรดดี ทู ร็อก” เป็นเพลงเก่าจากอีพีแรกของวง เวอร์ชั่นนี้ฟังดู “ป็อป” กว่า ผลิตออกมาพิถีพิถันมากกว่า แต่พอเข้าเพลงที่สอง “อนิมอลไลซ์” ก็นึกได้ว่าสำเนียงแบบนี้มันคล้ายเดฟเลพพาร์ดช่วงต้นทศวรรษ 80 แต่ความเป็นเอซี/ดีซีตัวตนของพวกเขายังไม่หายไปไหน ท่อนริฟฟ์เจ็บ ๆ ยังคล้ายเอซี/ดีซีอยู่ เป็นการคลี่คลายทางดนตรีที่ไม่เลว เพราะแสวงหาสิ่งใหม่โดยไม่ทิ้งของเดิม และที่สำคัญพวกเขาทำออกมาได้สนุก
หลายเพลงในอัลบั้มนี้เน้นริฟฟ์กีตาร์ แล้วตะเบ็งเสียงร้องแสบหูทะลวงไส้ เช่น “แบ็ค อิน เดอะ เกม” “วูแมน ไลค์ แด็ท” ไม่มีอะไรให้ติ คือถ้าจะเล่นแนวนี้ (โปรดนึกถึงดนตรีแบบเอซี/ดีซี คือ เน้นริฟฟ์จัด ๆ เสียงร้องสาก ๆ) มันต้องออกมาแบบนี้ ไม่มากไม่น้อยไปกว่านี้
นี่เป็นอัลบั้มที่เหมาะสำหรับชาวฮาร์ดร็อกสายแหบห้าวสากระคาย ไม่ชอบความสุขุมลุ่มลึกล้ำค้ำฟ้าอะไร
Track listing
- “Ready to Rock” 5:24
- “Animalize” 3:03
- “No One Fits Me (Better than You)” 3:06
- “Back in the Game” 3:25
- “Firepower” 2:59
- “Live It Up” 4:26
- “Woman Like That” 3:14
- “Hungry” 2:56
- “Cradle to the Grave” 3:22
- “Black Dog Barking” 2:59
