แม้จะทำใจมาสักพักแต่ก็ยังรู้สึกว่าเร็วอยู่ดีเมื่อทราบข่าวว่าแพ็ต ทอร์ปี มือกลองวงมิสเตอร์บิ๊กเสียชีวิตเมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2018 ที่ผ่านมา ด้วยเหตุเกี่ยวเนื่องจากโรคพาร์กินสันที่เขาเป็นมาหลายปี
https://twitter.com/mrbigmusic/status/961781821703884801
ได้ฟังเสียงกลองของแพตมาตั้งแต่ฟังอัลบั้ม สแตนอินไลน์ ของอิมเพลลิตเทอรี ตอนนั้นฟังอัลบั้มนี้เพราะนักร้องนำคือแกรห์ม บอนเน็ต มีชัค ไรต์เป็นมือเบส ส่วนหัวหน้าวงและมือกีตาร์คือ คริส อิมเพลลิตเทอรี อัลบั้มนั้นอาจไมได้มาตรฐานอิมเพลลิตเทอรีเพราะออกป็อปมากหน่อย แต่ก็เหมาะกับแกรห์มดี
ด้วยความที่ชอบอัลบั้ม สแตนอินไลน์ ก็เลยเริ่มสนใจนักดนตรีในวงอิมเพลลิตเทอรีเป็นต้นมา รวมทั้งแพต ในฐานะมือกลองด้วย พอหาข้อมูลต่อจึงได้รู้ว่าเขาก็ไม่ได้หน้าใหม่เสียทีเดียว เคยฝากฝีมือในอัลบั้มแสดงสด อีฟยูแคนต์ลิกเอ็ม…ลิกเอ็ม ของเท็ด นูเจนต์ เคยตีกลองในอัลบั้ม เรซทูพาราไดซ์ ของ เจฟฟ์ แพรีส
แล้วพอได้ข่าวการตั้งวงมิสเตอร์บิ๊ก ของ บิลลี ชีแฮน พอล กิลเบิร์ต อีริก มาร์ติน และ แพต ในตอนนั้น ความสนใจก็พุ่งไปที่บิลลีกับพอลมากกว่าอย่างอื่น อีริก มาร์ตินเคยทำอัลบั้มเดี่ยวพอชื่อเสียงของแพ็ตออกจะด้อยกว่าคนอื่นหน่อย เพราะส่วนใหญ่แพ็ตเป็นมือกลองรับจ้างตามรายการโทรทัศน์บ้าง ออกทัวร์ให้ศิลปินต่าง ๆ บ้าง (เคยตีกลองในคอนเสิร์ตของเบลินดา คาร์ไลน์ โรเบิร์ต แพลนต์ เป็นต้น)
แต่ฝีมือกลองของแพตก็ไม่โดนคนอื่นกลบรัศมีแต่อย่างใด
“แอดดิกทูแดตรัช”
อัลบั้มแรกของมิสเตอร์บิ๊กประสบความสำเร็จตามสมควร แต่ก็ไม่เปรี้ยงปร้างมาก ยอดจำหน่ายประมาณ 3 แสนแผ่นสำหรับช่วงนั้นถือว่าไม่มากมายอะไร เพราะมีหลายวงทำยอดจำหน่ายทะลุหลักล้าน (ส่วนตัวก็ไม่ได้ชอบอัลบั้มนี้มากนักเทคนิคเยี่ยมตามสไตล์ของบิลลีและพอลแต่เขียนเพลงไม่ค่อยติดหูเท่าไหร่ และช่วงนั้นก็มีหลายอัลบั้มที่ออกมาน่าตื่นตะลึง) แต่พอมาอัลบั้มลำดับที่ 2 ลีนอินทูอิต โอ้โห ทำไมเพลงติดหูเกือบทุกเพลง ฟังเพลงตั้งแต่เพลงแรกยันเพลงสุดท้ายแบบลื่นไหลไม่ติดขัด มีความต่อเนื่องราบลื่นฟังแล้วรื่นรมเยศ
อัลบั้มนี้มีเพลงฮิตออกมาหลายเพลง
“แด็ดดี บราเธอร์ เลิฟเวอร์ แอนด์ ลิตเติลบอย”
“กรีนทีนเต็ดซิกตีมายด์”
“จัสต์เทกมายฮาร์ต”
“อะไลฟ์แอนด์คิกกิง”
“ทูบีวิธยู”
จากนั้นชื่อของแพ็ตอยู่คู่ชาวร็อกและแฟนเพลงมิสเตอร์บิ๊กมาตลอด ตอนแสดงสดจะเห็นได้ชัดว่าแพตมีศักยภาพเหลือล้นไม่แพ้ใคร
“ไชน์”
“สโมกออนเดอะวอเทอร์”
แพตประกาศเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม ค.ศ. 2014 ว่าเขาเป็นโรคพาร์กินสันมาหลายปี และที่ต้องประกาศข่าวร้ายนี้เพราะอาการทรุดจนเขาไม่อาจเล่นคอนเสิร์ตกับวง อัลบั้มเดอะสตอรีส์วีคูลด์เทลจึงเป็นอัลบั้มสุดท้ายที่เขาตีกลองให้กับมิสเตอร์บิ๊ก แต่เขายังเป็นสมาชิกวงอยู่และเป็นคนออกแบบไลน์กลองในอัลบั้ม ดีไฟอิงเกรวิตี โดยร่วมเขียนเพลงและใส่เสียงกลองในเดโมเทปด้วยดรัมแมชีน ตอนที่เห็นแพตในมิวสิกวิดีโอ “ดีไฟเกรวิตี” ยังบอกใครต่อใครว่าดูแพตมีความสุขดี
“ดีไฟเกรวิตี”
“เอฟรีบอดีนี้ดอะลิตเติลทรับเบิล”
ความตายเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต บางคนจากไปกระทันหันไม่ทันได้เตรียมใจ บางคนก็ทราบว่าป่วยมาเป็นระยะเวลาพอสมควร แต่เมื่อทราบข่าวก็ยังอดสะเทือนใจไม่ได้อยู่ดี
แพตคงมีความสุขและเล่นดนตรีอยู่ในสรวงสวรรค์ ณ ที่นั้นคงมีนักดนตรีมากมายรอเขาอยู่แล้ว
13 ธันวาคม ค.ศ. 1953 – 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2018
