ปีนี้ฟังเพลงเยอะกว่าปีก่อนหน้านั้นมาก ด้วยเหตุผลว่าป่วย ทำกิจกรรมอื่นไม่ได้เลยใช้เวลาดูหนัง (เน็ตฟลิกซ์) ฟังเพลง (สปอติไฟ) มากกว่าปกติ แต่ก็ยังเลือกฟังเพลงเดิม ๆ วงดนตรีวงเดิมที่คุ้นเคยเป็นส่วนใหญ่ แม้จะได้ฟังวงใหม่ที่บางทีก็ไม่ใหม่แต่เพิ่งเคยฟัง แต่รวม ๆ แล้วปีนี้เปิดใจฟังอะไรใหม่ ๆ ที่ไม่เคยคิดจะฟังหลายกหลายหน่อย
เหมือนเดิม อัลบั้มที่นำมาเขียนถึง คืออัลบั้มที่ชอบ ไม่เกี่ยวว่าดีหรือไม่ดี หรือทรงคุณค่าเลิศเลออลังการล้านเจ็ดอะไร แค่ชอบเฉย ๆ เท่านั้น
Elvis Costello & The Imposters – Look Now
อัลบั้มนี้ออกป็อป แต่เป็นป็อปแบบผู้ใหญ่ที่มีเสน่ห์เฉพาะตัว เรียบเรียงดนตรีได้งดงาม
Elvis Costello & The Imposters – Suspect My Tears
Deafheaven – Ordinary Corrupt Human Love
Deafheaven – “Honeycomb”
ยังไม่แน่ใจว่าวงนี้เป็นวงเมทัลหรือว่าอะไร? มีเรื่องแอมเบียนอยู่ในบทเพลงที่ทำให้พวกเขาแปลกไปจากเมทัลทั่วไป ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจอะไรพวกเขามากนัก มาเจอมิวสิกวิดีโอ “ฮันนีคอมบ์” แล้วเกิดติดใจเสียงร้องเหมือนจะเป็นแบล็กเมทัล แต่ริฟฟ์กีตาร์ออกมาอีกบรรยากาศหนึ่ง แล้วปลดปล่อยสู่ความเวิ้งว้างสงบ เลยทำให้ต้องกลับมาฟังอัลบั้มของพวกเขา
Behemoth – I Loved You At Your Darkest
Behemoth – Bartzabel
พลังงานล้นเหลือ แม้แต่เพลงช้ายังออกมาดี ชอบที่เล่นกับอารมณ์ไม่กระโชกโฮกฮาก…แต่ก็ยังเป็นแบล็กเมทัล
John Carpenter – Halloween Original Soundtrack
จอห์น คาร์เพนเตอร์เขียนเพลงประกอบภาพยนตร์เอาไว้มากมาย โดยเฉพาะเรื่องฮัลโลวีนอันเป็นตำนาน จอห์นเป็นคนที่มีภาพอยู่ในหัวและเขานำเสนอผ่านภาพยนตร์และดนตรี
Nine Inch Nails – Bad Witch
ท่านเทพ!
Saxon – Thunderbolt
แซ็กซันก็คือแซ็กซันนั่นแหละ
Uncle Acid & The Deadbeats – Wasteland
วงนี้เพิ่งรู้จักเป็นครั้งแรก และชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ฟัง เวสต์แลนด์ ทำให้นึกถึงยุคไซคีเดลิกกำลังรุ่งเรือง มีท่วงทำนองที่ไหลลื่น ท่อนริฟฟ์ที่ติดหู (ฟังแล้วก็นึกถึงวง วอริเออร์ โซล)
Joe Bonamassa – Redemption
ฝีมือของโจ โบนาแมสซาคงไม่ต้องพูดถึง อัลบั้ม รีเดมชัน น่าสนใจในเรื่องไดนามิกซ์ของเพลง ปกติไม่ใช่คนที่ชอบดนตรีบลูส์ลึกซึ้งอะไร แต่สำหรับชุดนี้มีทั้งเสียงประสานที่ยอดเยี่ยม เครื่องเป่าก็โดดเด่น
Sleep – The Sciences
อัลบั้มนี้ไม่ผิดหวังเลยจริง ๆ ท่อนริฟฟ์กีตาร์กับกรูฟที่เนิบนาบ พวกเขาทำให้รำลึกถึงแบล็กซับบาธสมัยสี่อัลบั้มแรก อารมณ์เนิบช้าทว่าหนักแน่นปานภูผาถล่มทลาย
A Perfect Circle – Eat The Elephant
Manic Street Preachers – Resistance Is Futile
วงโปรดที่ยังทำเพลงออกมาได้น่ารักเหมือนเดิม
Steve Perry – Traces
เสียงร้องของสตีฟโดดเด่นมาก
Greta Van Fleet – Anthem Of The Peaceful Army
เป็นร่างโคลนของเลดเซพพลินได้ดียิ่งกว่าร่างโคลนใดเคยทำมา
Ghost – Prequelle
ฟังเพลงของโกสต์ก็เหมือนดูหนังสยองขวัญที่มีอารมณ์ขัน มันไม่ได้ดุดันน่ากลัว แถมท่วงทำนองยังออกป็อปติดหูมาก จะว่าไปมีอะไรให้นึกถึงอดีตเก่า ๆ เหมือนจับคิง ไดมอนด์มาร้องเพลงป็อป…ประมาณนั้น
The Struts – Young & Dangerous
ชอบความแกล็มร็อกแบบทศวรรษ 70 ดนตรีของเดอะสตรัทส์ทำให้นึกถึงควีน เดวิด โบวี สเลด สวีต มอตเดอะฮูเพิล
Judas Priest – Firepower
ดนตรีเฮฟวีเมทัลแบบดั้งเดิมเป็นอย่างไร? และจะปรับตัวกับยุคสมัยปัจจุบันอย่างไร? ทั้งความดุดันร้ายกาจของ “อีวิล เนเวอร์ ดายส์” และ “เนโครแมนเซอร์” ไปจนถึงความลุ่มลึกท่ามกลางบรรยากาศอันใน ซี ออฟ เรด” ล้วนแล้วแต่
Joe Strummer – Joe Strummer 001
โจ สตรัมเมอร์เสียชีวิตไปนานพอสมควรแล้ว ผลงานชุดนี้เป็นการรวมเพลงเก่าและมีเพลงที่ยังไม่เคยออกมาก่อนรวมอยู่ด้วย ตอนที่โจเสียชีวิต มีคนออกมาบอกว่าเขามีเทปเพลงเก็บไว้เป็นหมื่นเพลง เสร็จบ้างไม่เสร็จบ้าง ในชุดนี้เลยเอามาใส่ไว้ 12 เพลง อีก 20 เพลงเป็นเพลงเก่า ทั้งหมดผ่านความเห็นชอบของภรรยาม่ายของโจทั้งสิ้น แต่เพลงเก่าก็เอามาชุบชีวิตใหม่ อย่าง “ลอนดอน อิส เบิร์นนิง” เคยอยู่ในอัลบั้ม สตรีตคอร์ ซึ่งเป็นอัลบั้มสุดท้ายในชีวิตเขา ตอนนั้นใช้ชื่อว่า “เบิร์นนิง สตรีตส์” ก็มีความต่างกันพอประมาณ ด้วยความที่ไม่ได้ฟังเพลงของโจมานานพอสมควร น่าจะนานพอ ๆ กับการจากไปของเขา พอมาฟังชุดนี้ก็เลยรู้สึกแปลกใหม่ขึ้นมาหน่อย
แต่เพลงโปรดประจำปีนี้คือ Hold On to Love ของ Jason Becker Feat. Codany Holiday ตัวอัลบั้มไม่ติดโผ เพราะยังไม่ได้ซื้ออัลบั้มนี้และเพิ่งฟังไปสามเพลงถ้วนเท่านั้นเอง
