to share the long forgotten glamorous days
วิดีโอ ภาพยนตร์
อัลบั้มนี้มีทั้งส่วนดีและไม่ดี ว่ากันแต่ข้อดีนี่คือบันทึกประวัติศาสตร์ช่วงหนึ่งของไวท์สเน็ค สมัยที่มีมือกีตาร์ร้อนแรง มือกลองที่หนักแน่นและมีลีลามากมาย และกำลังปรับเปลียนตัวเองจากฮาร์ดร็อกรูปแบบเก่าไปสู่ดนตรีเฮฟวีเมทัล
ความชาญฉลาดของเอล (หรือของคนเขียนบท) การเปรียบเทียบตัวอย่างให้เห็นชัดเจนด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นใกล้ตัว เอามาเป็นตัวอย่างความสำคัญของการออกเสียง
นักวิจารณ์ยกย่อง เฮ็นริค กาลีน ผู้เขียนบทภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเขียนบทให้มีบรรยากาศหลอนโรแมนติคเฉพาะตัวได้ยอดเยี่ยม
ใครเคยอ่านแฟนซีนพังก์ เจดีเอส J.D.s น่าจะจำเขาได้ ลาบรูซทำซีนฉบับนี้กับ จี.บี. โจนส์ นำเสนอเรื่องราวของเกย์และเลสเบียนในแวดวงพังก์
เร็วกว่ากระสุนปืน มีพลังมากกว่ารถไฟ กระโดดข้ามตึกสูงด้วยการกระโดดเพียงแครั้งเดียว – ดูบนท้องฟ้า มันคือนก มันคือเครื่องบิน นั่นคือซูเปอร์แมน
เสน่ห์ของเลดเซพพลินทำให้คนดูลืมไปเลยว่าพวกเขาอายุเกินวัยเกษียณไปแล้ว เซเรเบรชันเดย์ คือการบันทึกความยิ่งใหญ่ของพวกเขาและเป็นการยืนยันอย่างปราศจากข้อกังขาว่าทำไมพวกเขาถึงเป็นตำนา และปูชนียบุคคลแห่งวงการดนตรี
เนื้อเรื่องคร่าว ๆ ก็คือมนุษย์ต่างดาวต้องการห้ามมนุษย์สร้างอาวุธทำลายล้างโลก ซึ่งอาจจะทำลายจักรวาลด้วย จึงใช้แผนหมายเลข 9 คือชุบชีวิตศพให้ฟื้นคืนมาเป็นกองกำลังสร้างความวุ่นวาย โดยหวังว่ามนุษย์โลกจะเชื่อฟัง หยุดสร้างอาวุธ แต่ถ้าไม่หยุดก็จะใช้ซากศพเหล่านั้นทำลายมนุษย์ให้หมดโลก
การได้เห็นวีรบุรุษของตัวเองสมัยเด็กๆ หมดสภาพ มันทำให้เกิดความเศร้าใจ เพราะในขณะที่สมาชิกวงคนอื่นๆ ทำหน้าที่ของตัวเองแบบพอไปวัดไปวา
กลับไปอ่านฉบับมังงะแล้วรู้สึกถึงกระแสคลั่งไคล้ความรุนแรง ภาพความรุนแรงและภาพเปลี่ยนของสาวๆ
การเต้นรำในภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการหลีกหนีจากโลกความจริงของโทนี่ ตัวเอกในเรื่อง แต่ขณะเดียวกันมันก็เป็นการดึงคนดูให้หลุดจากความเป็นจริงในขณะนั้นตามไปด้วย ...และบางทีนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ แซตเทอเดย์ไนต์ฟีเวอร์ประสบความสำเร็จ
