ส.ค. 23
“ซานฟรานซิสโก (บีชัวร์ทูแวร์ฟลาวเวอร์อินยัวร์แฮร์)” อาจจะเป็นเพลงที่เหล่าบุปผาชนกราดเกรี้ยวไม่ชอบใจอย่างใน “ใต้ถุนป่าคอนกรีต” ว่าเอาไว้ แต่มันก็คงเป็นหลักปักเขตอย่างหนึ่งว่ากระแสบุปผาชนและฤดูร้อนแห่งความรักกำลังกลายเป็นปรากฎการณ์หนึ่งในสังคมสหรัฐขณะนั้น
หลังจากเขาเชิญเอ็ดดีขึ้นไปเล่นดนตรีด้วยกันในงานฟาร์มเอด เขาก็ตัดสินใจได้ว่าเล่นกับเอ็ดดีมันสนุกดี เขาควรจะเข้าวงแวนแฮเลน และนั่นคือที่มาของแวนแฮเลนในยุครุ่งเรือง
กันส์แอนด์โรเซสถ่ายทำวิดีโอสำหรับเพลง “สวีตไชลด์โอมายน์” ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1988 เวลานั้นพวกเขาพอจะเป็นที่รู้จักกันอยู่บ้างในวงแคบ ๆ แบบเริ่มจะดัง แต่ก็ยังไม่ดัง
ดอน คอสตา (Don Costa) ซึ่งมีประวัติสั้น ๆ เพียงแค่ว่าโดนออสซีชกหน้าและไล่ออกก่อนที่ออสซีจะเล่นคอนเสิร์ต ยูเอสเฟสติวัล ในปีค.ศ. 1983 ไม่เคยมีการกล่าวถึงสาเหตุที่ออสซีเดือดดาลถึงขั้นใช้กำลังกับดอน แต่คนที่รู้จักดอนล้วนเห็นว่าพฤติกรรมของดอนน่าจะเป็นสาเหตุหลัก เพราะเขาใช้ชีวิตบ้าคลั่ง เซ็กซ์ ยาเสพติด และร็อกแอนด์โรลไม่แพ้ใคร
เขาก็เป็นมือกีตาร์ฝีมือดี ทำเพลงดีที่ชอบมากคนหนึ่งในยุค 80 น่าเสียดายที่กลายมาเป็นแบบนี้ ก็ได้แต่เอาใจช่วย
สำหรับแฟนเพลงเยสที่ติดตามมาตั้งแต่แรกตั้งวง อัลบั้ม 90125 คงไม่ใช่ผลงานที่ชื่นชอบเพราะความเป็นโปรเกรสซีฟร็อกที่เคยสร้างชื่อให้วงเยสในยุค 70 ได้หายไปเกือบหมดแล้ว แต่เราควรจะทิ้ง 70 ไว้ในยุค 70 หรือเปล่า?
อัลบั้ม ริสก์ ของเมกาเดธวางจำหน่ายเมื่อปีค.ศ. 1999 เป็นอัลบั้มแรกที่ จิมมี เดอกลาสโซ มาตีกลอง เป็นอัลบั้มสุดท้ายที่ มาร์ตี ฟรีดแมน ทำงานร่วมกับเมกาเดธ และเป็นสตูดิโออัลบั้มสุดท้ายที่อยู่กับบริษัทแคปิตอลเร็กคอร์ดส์ และเป็นผลงานที่ข้าพเจ้าไม่ชอบอย่างที่สุดในบรรดาผลงานทั้งหมดของเมกาเดธ แต่ เดฟ มัสเทน มือกีตาร์/นักร้องนำ/จอมเผด็จการแต่เพียงผู้เดียวของวงกล่าวว่า “ถ้าอัลบั้มนี้ออกในนามอื่นที่ไม่ใช่เมกาเดธคงตอบรับกันดีกว่านี้”
จุดเปลี่ยนในชีวิตบิล ไบลีย์มาถึงเมื่อเขาอายุ 17 เขาบังเอิญได้เห็นใบรับรองการศึกษาของชารอน แม่ของเขาว่าใช้นามสกุล โรส ไม่ใช่ลินต์เนอร์ซึ่งเป็นนามสกุลเดิม และเมื่อเขาลองสืบเสาะค้นหาจนพบเอกสารประกันชีวิตของชารอนระบุว่าผู้รับผลประโยชน์จากกรมธรรม์นั้นชื่อวิลเลียม บรูซ โรส
เจฟฟ์รำลึกถึงความหลังช่วงนั้นว่า “เราขี่จักรยาน สูบกัญชา หาเรื่องใส่ตัว ชีวิตตอนนั้นดูดูไปก็เหมือนบีวิสแอนด์บัตต์-เฮด”
