อัลบั้มเรตเอ็กซ์ห้ามออกอากาศเป็นอัลบั้มที่ยอดเยี่ยม ถ้าพูดถึงเฮฟวีเมทัลที่ครบเครื่องแบบนี้ ทั้งเนื้อหา ทั้งดนตรี ทั้งการบันทึกเสียง ทุกอย่างแทบใกล้เคียงคำว่าสมบูรณ์แบบเท่าที่เฮฟวีเมทัลพึงจะมีในยุคนั้น
เพลงไม่ได้ออกจากตัวตนเลยสักอย่าง...เรื่องพวกนี้เลยกลับมาทิ่มแทงไฮ-ร็อกในฐานะวงเฮฟวีเมทัลไปเสียอย่างนั้น
ต้องรอถึงปีพ.ศ. 2527 นั่นล่ะ ร็อคเคสตร้าได้ออกอัลบั้ม เทคโนโลยี เพลงร็อกภาษาไทยให้คนฟังเพลงร็อกได้ชื่นชม
เอาเป็นว่าเป็นดีวีดีที่แฟนเพลงอัสนี-วสันต์ไม่ผิดหวัง จะผิดหวังก็ตรงไม่ได้ไปดูคอนเสิร์ตจริงนี่แหละ
ทุกวันนี้หยิบซีดีมาฟังก็ยังรู้สึกเหมือนตอนได้ฟังเทปครั้งแรก คือชอบมากกว่าไม่ชอบ อะไรที่ยังติดค้างในใจ เช่นการเลือกใช้คำ ก็ยังอยู่เหมือนเดิม และยังชอบดนตรีในอัลบั้มนี้เหมือนเดิม
บทเพลงที่คร่ำครวญแบบ มายชาโดว์ (My Shadow) ฟังแล้วนึกถึงลาคริโมซาวงโปรดของตัวเองขึ้นมาทันที แต่มันจะลุ้นระทึกแล้วผิดคาดหน่อยก็ตรงที่หลังจากเสียงกรีดร้องตะโกนขึ้นมาแล้ว สรรพเสียงเงียบไปสักพัก
ฟังงานชุดนี้จบด้วยความชื่นขมสตรีทฟังก์โรลเลอร์สที่ยังยึดมั่นในซาวนด์ฮาร์ดร็อกแบบเก่าซึ่งหาฟังได้ยากในปัจจุบัน เพียงแต่อดสงสัยไม่ได้ว่าแฟนเพลงของพวกเขามีมากน้อยแค่ไหน? เพราะเป็นเพลงเฉพาะกลุ่มโอกาสเผยแพร่สู่วงกว้างค่อนข้างยากหน่อย
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อัลบั้มหินเหล็กไฟเป็นอัลบั้มตอกย้ำกระแสความนิยมในดนตรีร็อกที่พุ่งขึ้นจนถึงจุดสูงสุดในปีพ.ศ. 2536 และเป็นปีทองของบริษัทอาร์เอสด้วยเช่นกัน
คอนเสิร์ตเริ่มค่อนข้างตรงเวลา คือ 20:00 นาฬิกา แต่ไม่ใช่อัสนี-วสันต์ที่รอคอย เป็นวงเปิดที่ชื่อกรุงเทพมาราธอน ออกมาเล่น 5 เพลง จำได้แต่เพลง “ลมหายใจ” คือไม่ค่อยคุ้นเคยกับเพลงของวงนี้มากนัก
คราวนี้ไป เพราะเห็นมีวง Zany Zone กับ Breathless เล่นด้วย (โชคดีที่เล่นติดๆ กันด้วย) ก็เลยตัดสินใจแวะไป
