เดอะโรลลิงสโตนส์ หรือ หินกลิ้ง ตั้งวงในลอนดอนประเทศอังกฤษ เมื่อปีค.ศ. 1962

By |

คอนเสิร์ตที่อัลตามอนต์กลายเป็นการปิดฉากความสวยงามของวัฒนธรรมบุปผาชนในทศวรรษ 60 อย่างไม่น่าประทับใจเท่าไหร่ แต่ก็เป็นหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ร็อก

By |

บลูแอนด์โลนซัมไม่ดิบมาก แต่เป็นไปอย่างเรียบลื่นเข้าขาแบบที่หาวงเล่นแบบนี้ยาก ประสบการณ์เต็มปอดทำให้เพลงขลัง ขลังกว่าตอนฟังสองอัลบั้มแรกของโรลลิงสโตนส์เสียอีก

By |

เวอร์ชันที่ชอบที่สุดเป็นเวอร์ชันของร็อด สจ๊วต จากอัลบั้ม แกสโซลีน อัลลี อาจจะเป็นช่วงที่เขากำลังถึงจุดสูงสุดทั้งอารมณ์ ทักษะ ผู้ร่วมงาน ฯลฯ อัลบั้มนี้เป็นชุดที่ดีมาก ๆ ของเขาเลย

By |

ซึ่งเราต่างรู้กันว่ามันไม่เป็นความจริง ทัวร์ล่าสุดเมื่อปี ๒๐๑๒ แจ็คเกอร์ในวัยเกือบ ๗๐ ก็ยังบรรจุเพลง “(I Can’t Get No) Satisfaction” ไว้ในเซ็ทลิสต์

By |

“Ruby Tuesday” ออกมาครั้งแรกในฐานะเพลงหน้าบีของซิงเกิ้ลเพลง “Let’s Spend the Night Together” ในเดือนมกราคม ปี 1967 และต่อมาไปรวมอยู่ในอัลบั้ม Between the Buttons ในเวอร์ชั่นที่ออกจำหน่ายในอเมริกาปี 1967 แต่สำหรับเวอร์ชั่นที่จำหน่ายในอังกฤษบ้านเกิด จะไม่มีสองเพลงนี้รวมอยู่ในอัลบั้มดังกล่าว

By |

ร็อกแอนด์โรลไม่ใช่มลภาวะทางเสียง! แต่มันกลายเป็นภาพพจน์ไปแล้วว่าร็อกแอนด์โรลมันต้องเสียงอึกทึกครึกโครม บางทีก็มีข่าวว่ามีการทรมานนักโทษด้วยการเปิดเพลงเมทัลให้ฟัง…

By |

คิดว่าความสมบูรณ์ลงตัวของงานชุดนี้มาจากความเก๋าส่วนตัวของลุงๆ มากกว่าอย่างอื่น ทั้ง ๑๖ เพลงกับเวลาชั่วโมงเศษๆ มันก็เป็นความสบายอกสบายใจที่ได้ฟังพวกลุง เล่นดนตรีกันอย่างเมามันส์ (ปนซึ้ง)

By |

จุดเด่นที่สุดของงานชุดนี้ก็คือความสด ใหม่ และการบรรเลงอย่างไว้ลายเสือเฒ่า บอกได้เลยว่าไม่ผิดหวัง

By |

พวกหินกลิ้งก็มาเล่นบ้าง ซึ่งการเล่นออกจะธรรมดาเกิดเหตุไปหน่อย ผิดฟอร์มมาก จนไม่น่าแปลกใจว่าทำไมพวกเขาจึงไม่เอาการแสดงนี้ไปออกอากาศตามที่ตั้งใจไว้ทีแรก