Tag Archives: Manic Street Preachers

Manic Street Preacher: Archives of Pain

ถ้าจะให้สรุปเนื้อหาของเพลงนี้ เชื่อว่าไม่ใช่เพลงที่มีเนื้อหาตาต่อตา ฟันต่อฟัน แม้จะมีเนื้อหาบางท่อนบอกให้ประหารฆาตกรเสีย แต่เป็นเรื่องต่อต้านการสรรเสริญเยินยอนำเสนอข่าวราวกับฆาตกรเป็นวีรบุรุษ/วีรสตรี

ก่อนริชชี่ เอ็ดเวิร์ดส์จะหายสาบสูญ

1 กุมภาพันธ์ ริชชี่เช็คเอาต์ออกมาจากโรงแรมและไม่ใครเห็นเขาอีกเลย มีการตามรอยว่าเขาได้ขับรถกลับมาที่อพาร์ทเม้นท์ในคาร์ดิฟฟ์ ทิ้งบางสิ่งไว้ก่อนที่จะขับรถจากไป

มุ่งหน้าสู่อนาคตใน Futurology

ถ้าไลฟ์บลัดคือความพยายามที่จะค้นหาหนทางใหม่ แล้วไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร (น่าจะเป็นอัลบั้มที่แฟนเพลงชอบน้อยที่สุดในบรรดาอัลบั้มทั้งหลายของเดอะมานิกส์) อัลบั้ม ฟิวเจอโรโลจี แสดงถึงการสั่งสมประสบการณ์ รสนิยม จนทำมันออกมาสำเร็จ เป็นซาวน์ดของเดอะมานิกส์

Rewind The Film: The Manics ภาคกลางคน

ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเดอะมานิกส์ตกผลึก หรือว่าคนฟังคนนี้เริ่มแก่ตัวตาม อัลบั้มนี้ไม่ได้ทำให้หงุดหงิดกับความสุขุมลุ่มลึก ถึงจะยังถวิลหาความดิบกร้าวแบบร็อกอย่างอดีตก็ตาม

Die in the Summertime

ภาพในวัยเด็กแลกสะอาดและปลอดโปร่ง มันเป็นสิ่งที่สวยงาม เทียบกับชีวิตที่เหมือนไร้ความหมาย มีเพียงหัวใจที่เต้นอย่างไร้ชีวิตชีวา

Manic Street Preacher: Journal for Plague Lovers

งานนี้ออกจะหม่นมืดมากกว่างานชุดที่แล้ว แต่ไม่ถึงขนาด เดอะโฮลีไบเบิล ยังพอรับกันได้ง่ายพอสมควร สำหรับคนที่ชอบเดอะมานิกส์ในยุคหลัง

Ocean Spray

ระหว่างที่แม่ของเจมส์เข้ารักษาโรคมะเร็งในโรงพยาบาลก็ได้รับคำบอกเล่าให้ดื่มน้ำแครนเบอรีเยอะ ๆ ซึ่งเจมส์เห็นว่ามันน่าขัน

Manic Street Preachers

เดอะมานิกส์ตั้งวงกันในช่วงปี ค.ศ. 1986 โดยเพื่อนร่วมโรงเรียนสี่คนคือ เจมส์ ดีน แบร็ดฟิลด์ (กีตาร์, ร้องนำ) ฌอน มัวร์ (กลอง) นิกกี้ ไวเออร์ (กีต้าร์) และฟลิกเกอร์ (เบส) เป็นวงแนวพังก์สุดขั้วที่ยึดวง เดอะแคลชเป็นต้นแบบ