Manic Street Preachers: Stay Beautiful
เนื้อหาว่าด้วยเรื่องบริโภคนิยมกับวัยรุ่นความหลงใหลเย้ายวนที่จะเป็นพวกหัวขบถแต่ล้มเหลวเพราะติดบริโภคนิยม
Manic Street Preacher: Archives of Pain
ถ้าจะให้สรุปเนื้อหาของเพลงนี้ เชื่อว่าไม่ใช่เพลงที่มีเนื้อหาตาต่อตา ฟันต่อฟัน แม้จะมีเนื้อหาบางท่อนบอกให้ประหารฆาตกรเสีย แต่เป็นเรื่องต่อต้านการสรรเสริญเยินยอนำเสนอข่าวราวกับฆาตกรเป็นวีรบุรุษ/วีรสตรี
ก่อนริชชี เอ็ดเวิร์ดส์จะหายสาบสูญ
1 กุมภาพันธ์ ริชชีเช็คเอาต์ออกมาจากโรงแรมและไม่ใครเห็นเขาอีกเลย มีการตามรอยว่าเขาได้ขับรถกลับมาที่อพาร์ทเม้นท์ในคาร์ดิฟฟ์ ทิ้งบางสิ่งไว้ก่อนที่จะขับรถจากไป
มุ่งหน้าสู่อนาคตใน Futurology
ถ้าไลฟ์บลัดคือความพยายามที่จะค้นหาหนทางใหม่ แล้วไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร (น่าจะเป็นอัลบั้มที่แฟนเพลงชอบน้อยที่สุดในบรรดาอัลบั้มทั้งหลายของเดอะมานิกส์) อัลบั้ม ฟิวเจอโรโลจี แสดงถึงการสั่งสมประสบการณ์ รสนิยม จนทำมันออกมาสำเร็จ เป็นซาวน์ดของเดอะมานิกส์
Rewind The Film: The Manics ภาคกลางคน
ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเดอะมานิกส์ตกผลึก หรือว่าคนฟังคนนี้เริ่มแก่ตัวตาม อัลบั้มนี้ไม่ได้ทำให้หงุดหงิดกับความสุขุมลุ่มลึก ถึงจะยังถวิลหาความดิบกร้าวแบบร็อกอย่างอดีตก็ตาม
Manic Street Preachers: If You Tolerate This Your Children Will Be Next
เพลงนี้ นิกกี ไวเออร์ ได้แรงบันดาลใจมาจากเพลง “Spanish Bombs” ของ The Clash
Manic Street Preachers: Die in the Summertime
ภาพในวัยเด็กแลกสะอาดและปลอดโปร่ง มันเป็นสิ่งที่สวยงาม เทียบกับชีวิตที่เหมือนไร้ความหมาย มีเพียงหัวใจที่เต้นอย่างไร้ชีวิตชีวา
Manic Street Preacher: Journal for Plague Lovers
งานนี้ออกจะหม่นมืดมากกว่างานชุดที่แล้ว แต่ไม่ถึงขนาด เดอะโฮลีไบเบิล ยังพอรับกันได้ง่ายพอสมควร สำหรับคนที่ชอบเดอะมานิกส์ในยุคหลัง
Manic Street Preachers: Ocean Spray
ระหว่างที่แม่ของเจมส์เข้ารักษาโรคมะเร็งในโรงพยาบาลก็ได้รับคำบอกเล่าให้ดื่มน้ำแครนเบอรีเยอะ ๆ ซึ่งเจมส์เห็นว่ามันน่าขัน
Manic Street Preachers
เดอะมานิกส์ตั้งวงกันในช่วงปี ค.ศ. 1986 โดยเพื่อนร่วมโรงเรียนสี่คนคือ เจมส์ ดีน แบร็ดฟิลด์ (กีตาร์, ร้องนำ) ฌอน มัวร์ (กลอง) นิกกี้ ไวเออร์ (กีต้าร์) และฟลิกเกอร์ (เบส) เป็นวงแนวพังก์สุดขั้วที่ยึดวง เดอะแคลชเป็นต้นแบบ
Manic Street Preachers: Send Away the Tigers
เซนด์อะเวย์เดอะไทเกอร์สจะทำให้แฟนเพลงของเดอะมานิกส์นึกออกว่าทำไมถึงได้คลั่งไคล้พวกเขา
Dead Passive
เรื่องราวความรักที่คบกัน แล้วก็เลิกรา มันเกิดขึ้นตลอดเวลา เปลี่ยนตัวละครไปเรื่อยๆ แต่เดอะมานิกส์ปิดท้ายว่า ไม่ว่ายังไง พวกเขาก็มันแค่พวกไม่ใส่ใจที่งี่เง่าไร้สาระ ทำเพียงแค่หาเงินบริจาคการกุศลเล็ก ๆ น้อย ๆ เราทำให้ฟรี ๆ เลยนะ...
Manic Street Preachers: The Intense Humming of Evil
เพลงนี้เพลงเศร้าเพลงหนึ่ง สงครามมีแต่ความสูญเสียและความเศร้า...
Manic Street Preachers: Lifeblood
ถ้าทำใจให้ลืมงานชุดแรก ๆ ไปได้ (ซึ่งคงทำไม่ได้) นี่อาจจะเป็นป็อปที่สวยงามเนื้อหาล้ำลึก
Manic Street Preachers: Kevin Carter
เมแกน บุตรสาวของ เควิน คาร์เตอร์ ให้สัมภาษณ์ว่า "I see my dad as the suffering child. And the rest of the world is the vulture."
La Tristesse Durera (Scream to a Sigh)
La tristesse durera แปลเป็นภาษาอังกฤษว่า 'the sadness goes on' ได้มาจากเรื่องเล่าเกี่ยวกับจิตรกรชื่อดังชาวดัทช์ ฟินเซนต์ ฟาน ก็อกฮ์ ซึ่งในวันสุดท้ายของชีวิต เขาพูดว่า "La tristesse durera toujours" (ความเศร้าจะคงอยู่ตลอดไป)
