ในขณะที่ชอบ ดาห์เลีย มาก แต่ฟังแล้วยังนั่งฟังเฉยๆ แต่ วานิชชิงวิชันทำให้ใจเต้นแรง อะดีนารีลพุ่งพล่าน...
โฆษณา
X Japan: Dahlia
ส่วนเพลงอื่น “ลองกิง” “ฟอร์เอฟเวอร์ เลิฟ” “เทียร์” เป็นเพลงบัลลาดขาดใจที่ฟังกี่ครั้งก็เคลิ้มไปทุกครั้งทั้งเสียงร้องและท่วงทำนองงดงาม บางทีถ้าโยชิกิไปทำงานเดี่ยวให้มันรู้แล้วรู้รอด ไม่ค้างคามาถึงเอ็กซ์อาจจะได้ฟังดาห์เลีย ที่ระห่ำกว่านี้
Aldious: District Zero
นอกเหนือจากเสียงร้องที่ยังทำใจยอมรับลำบากเล็กน้อยแล้ว ส่วนที่เหลือใกล้เคียงคำว่าสมบูรณ์แบบ หมายถึงดนตรีเมโลดิกเพาเวอร์ควรเป็นอย่างไร งานชุดนี้ก็มีอย่างนั้น ให้ความรู้สึกเชิงบวกและมีความคิดสร้างสรรค์ กีตาร์ทำได้ดีทั้งริฟฟ์และโซโล เบสก็โดดเด่น กลองก็หนักแน่น
X Japan Live in Bangkok
สิ่งที่เตรียมใจก่อนจะดูคอนเสิร์ต ไม่หวังความประหลาดใจใดใดทั้งสิ้น เพราะเอ็กซ์เป็นวงดนตรีที่ทำอะไรตามสคริปต์เดิมไม่ค่อยมีการเปลี่ยนแปลงเท่าไหร่ ยกเว้นรายละเอียดเล็กน้อยจะเปลี่ยนไปตามสถานที่แสดง
X: Blue Blood
วงเอ็กซ์ก็เหมือนกับวงดนตรีอีกหลายวงที่พัฒนาด้านดนตรีและค้นหาตัวตนไปเรื่อย จากจุดแรกที่ยังไม่มีอะไรลงตัวในวานิชชิงวิชันจนเริ่มลงตัวในบลูบลัดและแตกแขนงต่อยอดในเจลัสซี เป็นเรื่องปกติของวงดนตรีคณะหนึ่งที่จะเปลี่ยนแปลงดนตรีไปตามวันเวลาเป็นธรรมชาติ
